Από πού να αρχίσεις και που να σταματήσεις παρακολουθώντας την κατρακύλα της χώρας με το ένα σκάνδαλο να θάβει το άλλο χωρίς σταματημό.
Στο πιο πρόσφατο, μάθαμε πως το σκέπαστρο Καλατράβα στο Ολυμπιακό Στάδιο δεν έχει συντηρηθεί ποτέ (!) από το 2004 που κατασκευάστηκε και τελικά κρίθηκε επικίνδυνο για τη ζωή των θεατών.
Στη συνέχεια ανακαλύφθηκαν και άλλα έργα του ιδίου αρχιτέκτονα που είχαν την ανάλογη μεταχείριση.
Μετά μάθαμε για το Ολυμπιακό Ποδηλατοδρόμιο, και στη συνέχεια για κάμποσες γέφυρες πεζών στην Αθήνα. Επιπλέον αποκαλύφθηκε ότι είχαν χαθεί (!) και οι οδηγίες συντήρησης που είχε αφήσει ο κατασκευαστής.
Και δεν είχαν χαθεί σκόπιμα, όπως τα στικάκια της λίστας Λαγκάρντ, αλλά από προκλητική διαχρονική αδιαφορία.
Και σκέφτεσαι, σε τι χώρα ζούμε, αναλογιζόμενος την ασφάλεια του μεταλλικού πύργου του Άιφελ στο Παρίσι που έχει κατασκευαστεί το 1887, δηλαδή πριν 136 χρόνια και στέκει εκεί ασφαλής και θαυμαστός παρότι η τεχνολογία των υλικών εκείνη την εποχή ήταν ασυγκρίτως κατώτερη της σημερινής.
Λίγο νωρίτερα, είχαμε θρηνήσει 57 νεκρούς από την σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη για να μάθουμε πως δεν υπήρχε αυτόματο σύγχρονο σύστημα τηλεδιεύθυνσης των σιδηροδρομικών γραμμών και χρεώθηκαν όλα στον σταθμάρχη, με τον αρμόδιο υπουργό να αναλαμβάνει τις ευθύνες του και να υποβάλει παραίτηση.
Και μετά ο υπουργός κατέβηκε πάλι για υποψήφιος βουλευτής και έλαβε περισσότερες ψήφους από κάθε άλλη φορά!
Το ένα πάνω στο άλλο
Στη συνέχεια, από τα δύο κύματα κακοκαιρίας τον Daniel και Elias η Θεσσαλία “σβήστηκε από το χάρτη”.
Και αν στο πρώτο κύμα επιχείρησαν να ρίξουν όλες τις ευθύνες στους μετεωρολόγους, στο δεύτερο που ολοκλήρωσε τις καταστροφές με εκατοντάδες ανθρώπους να έχουν χάσεις τις περιουσίες τους και να μην έχουν πρόσβαση σε νερό και τροφή κατέφυγαν στις υποσχέσεις των αποζημιώσεων!
Το μόνο καλό που βγήκε, ήταν πως για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα δεν θα έχουμε συγκρούσεις τρένων, αφού το σιδηροδρομικό δίκτυο καταστράφηκε και είναι άγνωστο πότε η χώρα θα δει τρένα να φτάνουν στη Θεσσαλονίκη από την Αθήνα
Και στη Θεσσαλία είδαμε για μια ακόμη φορά το μέγεθος της διαφθοράς του δημοσίου τομέα. Μπαζωμένα ρέματα που τα νερά παρέσυραν σπίτια, δρόμους, γεφύρια και εξαφάνισαν καλλιέργειες.
Είδαμε τις προβληματικές κατασκευές πρόσφατων έργων να διαλύονται. Είδαμε τεράστιες ποσότητες λάσπης, νεκρών ζώων, σκουπιδιών, οικιακών επιπλώσεων, και βιομηχανικών εξαρτημάτων να έχουν στοιβαχθεί και να παραμένουν εκεί επί 20 ημέρες μέχρι να ξεκινήσει το δεύτερο κύμα!
Πάντως με υπερηφάνεια μπορούμε να πούμε πως αποκαταστήσαμε την αποξηραμένη λίμνη της Κάρλας σε χρόνο ρεκόρ, χωρίς να ξοδέψει το κράτος “δραχμή”.
Η Ελλάδα είναι η μοναδική ίσως χώρα στην Ευρώπη που στο εθνικό οδικό δίκτυο, ακόμα και τα λιγοστά ραντάρ ελέγχου κυκλοφορίας δεν έχουν υποδοχείς πιστοποίησης των παραβάσεων και αποστολής καταβολής του προστίμου.
Η τροχαία ως υπηρεσία έχει ουσιαστικά καταργηθεί με συνέπεια χιλιάδες μοτοσυκλέτες με πειραγμένες εξατμίσεις να κυκλοφορούν και να αναστατώνουν με το θόρυβό τους, σε βαθμό μάλιστα που να ενεργοποιούνται και οι συναγερμοί των σταθμευμένων αυτοκινήτων! Μύλος.
Η διαχείριση των οικιακών σκουπιδιών παραμένει τριτοκοσμική, το σύστημα της ανακύκλωσης παραμένει πρωτόγονο, οι κάδοι βρώμικοι και μολυσμένοι δεν πλένονται ποτέ και καμιά υπηρεσία δεν φροντίζει να τηρηθούν στοιχειωδώς οι κανόνες.
Να θυμίσουμε ότι τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν καεί τουλάχιστον 20 ανακυκλωτήρια, σε πολλές περιπτώσεις με μαφιόζικο τρόπο.
Δυστυχώς ο δημόσιος φορέας (ΕΟΑΝ) που οφείλει να εποπτεύει τις ιδιωτικές εταιρείες ανακύκλωσης, παραδέχεται δημόσια ότι δεν μπορεί να το κάνει καθώς ακόμα και οι κυρώσεις που επιβάλλει, πέφτουν στο κενό – με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και απλά δεν ισχύουν! Και έτσι ως χώρα πληρώνουμε 100 εκατομμύρια το χρόνο πρόστιμα για περιβαλλοντικές παραβάσεις! Και συνεχίζουμε…
Και πληθυσμιακή συρρίκνωση
Στον τομέα της υγείας η συρρίκνωση του ΕΣΥ συνεχίζεται. Χιλιάδες άνθρωποι ταλαιπωρούνται για ιατρική βοήθεια ενώ οι εργασιακές συνθήκες γίνονται αφόρητες.
Το αποτέλεσμα; Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ που μόλις δόθηκαν στη δημοσιότητα και αφορούν τη διαφορά γεννήσεων και θανάτων στην Ελλάδα τα τελευταία 90 χρόνια.
Από το 1960 που είχαμε 157.239 γεννήσεις έναντι 60.563 θανάτων (διαφορά 86. 676), φτάσαμε στην ισορροπία στο έτος της οικονομικής χρεοκοπίας το 2010 όπου σημειώθηκαν 114.766 γεννήσεις έναντι 109.084 θανάτων.
Από τότε η ψαλίδα άνοιγε διαρκώς και φτάνουμε στο 2022 με τις γεννήσεις να έχουν πέσει στις 76.541 και οι θάνατοι να έχουν εκτοξευτεί στις 140.801! Διαφορά 64.260!
Όλα αυτά και άλλα τόσα, δυστυχώς δεν στέκονται αρκετά για προκληθεί οργή της κοινωνίας και να ταρακουνήσει ένα σύστημα που μετατρέπει ταχύτατα ένα κράτος σε οικόπεδο με ιδιωτική διαχείριση.
