Στις 15 Μαρτίου του έτους 1975 έφυγε από την ζωή ο μεγιστάνας Αριστοτέλης Ωνάσης στη μνήμη του οποίου, ο πανοσ. Αρχιμανδρίτης Τιμόθεος Ηλιάκης δημοσίευσε ένα περιστατικό που συχνά διηγείτο ο μακαριστός Μητροπολίτης π. Παραμυθίας Τίτος Ματθαιάκης.
Ένα καλοκαίρι μετά την Θ. Λειτουργία στην πανέμορφη Πάργα, ο εφημέριος του Ναού παρέθεσε γεύμα στον Μητροπολίτη σε ένα παραλιακό εστιατόριο.
Ξαφνικά παρουσιάσθηκε ο Ωνάσης με την παρέα του. Φορούσε κοντό παντελόνι, ένα απλό πουκάμισο και πέδιλα.
Μόλις είδε τον Μητροπολίτη ειδοποίησε τον ιδιοκτήτη του εστιατορίου και ζήτησε ένα ιδιαίτερο χώρο να καθίσει λίγο μόνος του, ενώ ταυτόχρονα έστειλε κάποιον από την συνοδεία του στο σκάφος του.
Μετά από λίγο εμφανίστηκε με κουστούμι και γραβάτα και πήγε χαμογελαστός να χαιρετίσει τον Μητροπολίτη.
Στην απορία του Επισκόπου για την αλλαγή της ενδυμασίας απάντησε:
«Τον άνθρωπο τον κρίνεις και από τα ρούχα που φοράει, μπορεί να είμαι ο Ωνάσης αλλά εσείς είστε Επίσκοπος και οφείλω σεβασμό στο εγκόλπιο, στο σχήμα και το πρόσωπό σας, δεν μπορώ να σας χαιρετίσω και να κάτσω δίπλα σας με σορτς, πέδιλα και πουκαμίσα».
Στη συνέχεια παρακάλεσε να προσφέρει εκείνος το γεύμα ενώ ζήτησε να μάθει σχετικά με τα προβλήματα της Μητροπόλεως Παραμυθίας.
Υποσχέθηκε και το έκανε πράξη μια γενναία επιχορήγηση για το μαθητικό Οικοτροφείο Παραμυθιάς, για να διαμένουν παιδιά από τα χωριά του Νομού που δεν είχαν Γυμνάσια η Λύκεια και να μπορούν να σπουδάζουν στη Παραμυθιά.
Άλλες εποχές, άλλα ήθη. Ας τα μαθαίνουν οι νεότεροι και ας παραδειγματίζονται.
