ΓΕΜΑΤΑ τα ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ για το ΤΡΙΗΜΕΡΟ της 28ης ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ σε ΝΗΣΙΑ και ΟΡΕΙΝΟΥΣ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟΥΣ – ΠΟΘΕΝ ΕΣΧΕΣ ΜΕΣΑ στην ΚΡΙΣΗ;

Είναι το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι «η φτώχεια θέλει καλοπέραση», ή μήπως κάποιοι από εμάς τελικώς, στην καρδιά της οικονομικής κρίσης, βγάζουν περισσότερα και απλώς κλαίγονται;

Τι ακριβώς συμβαίνει και ενώ διαμαρτυρόμαστε ότι με 50 ευρώ δεν γεμίζεις πια ούτε δύο σακούλες πράγματα στο Σούπερ Μάρκετ και ότι σαρώνει η ακρίβεια και η ανέχεια τα πάντα, εκατοντάδες χιλιάδες από εμάς, οι ίδιοι ή οι γείτονές μας, βρίσκουμε χιλιάδες ευρώ για να ξοδέψουμε «ξεφεύγοντας» ένα ακόμη τριήμερο την 28η Οκτωβρίου που πέφτει Παρασκευή, σε προορισμούς όπως η Αράχωβα , τα Καλάβρυτα, η Τήνος ή η Μύκονος.

Χρόνια τώρα, κανείς δεν αποπειράθηκε καν να λύσει αυτή την σκληρή απορία, αυτό το δύσκολο σταυρόλεξο, που συμπαρασύρει ένα σωρό θεωρίες για το ότι, «ο Έλληνας κρύβει εισοδήματα», «ο Έλληνας κλέβει την εφορεία» και ένας Θεός ξέρει τι άλλο.

Το γεγονός πάντως φέτος είναι ότι από τα στοιχεία του Υπουργείου Οικονομικών και της ΑΑΔΕ, τα έσοδα από φόρους αυξήθηκαν σημαντικά και δεν … λιγόστεψαν.

Άρα οι φόροι πληρώνονται. Τι άλλο συμβαίνει λοιπόν;

«Σε μια πόλη 5 εκ. ανθρώπων, όπως καταλαβαίνετε, θα υπάρχουν πάντα εκείνοι οι 100.000 που θα έχουν στην άκρη χρήματα για τριήμερο», μας λέει ο πρόεδρος της δημοτικής κοινότητας Βιλίων, ενός πολύ αγαπημένου κι εξαιρετικά κοντινού προορισμού για τους Αθηναίους.

«Κοιτάξτε, υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν κρυφά έσοδα, αλλά να ξέρετε ότι η ακρίβεια, κακά τα ψέματα, έχει γονατίσει τους πάντες.

Τα Βίλια, κάθε τριήμερο και ιδιαίτερα τις Κυριακές βουλιάζουν από κόσμο, αλλά ξέρετε γιατί; Είναι 45 λεπτά από την Ομόνοια απόσταση και δεν πληρώνεις ούτε διόδια ούτε τίποτε.

Είμαστε μέσα στον Κιθαιρώνα και πλάι στον Κορινθιακό κι έχουμε τα πάντα, να μείνεις, να φάς να πιείς.

Εδώ και με ένα πενηντάρικο, που λέει ο λόγος, κάνεις τα κουμάντα σου» καταλήγει. Και δεν έχει άδικο καθώς Τα Βίλια ανταγωνίζονται επάξια πανάκριβους και σχετικά μακρινότερους
προορισμούς όπως η Αράχωβα ή τα Καλάβρυτα, με τις ίδ ιες ομορφιές και ανέσεις.

Εδώ μπορεί και «Η μεσαία τάξη» να κάνει το κομμάτι της.

Μπορεί για τα Βίλια να μην ισχύει λοιπόν, ότι πάνε μόνο οι «καλοπερασάκηδες» της κρίσης που έχουν χρυσή λίρα στην άκρη, αλλά για τους άλλους προορισμούς τι γίνεται;

Στην Τήνο δεν βρίσκεις δωμάτιο, όσο και να ψάξεις, αφού όλα είναι κλεισμένα.

Το νησί ήδη έχει αρκετό τουρισμό και το τριήμερο του εορτασμού της 28 ης Οκτ. αναμένεται να… βουλιάξει από κόσμο.

«Αυτοί οι πλούσιοι που πάνε τριήμερα στα χιονοδρομικά κέντρα πόσοι είναι; Ένα εκατομμύριο; Οι έλληνες είμαστε 11 εκατομμύρια άνθρωποι», μας λέει ο κ. Γιώργος Λεχουρίτης πρόεδρος του Ινστιτούτου Καταναλωτών (ΙΝΚΑ), ο οποίος βάζει το ζήτημα σε πιο «ταξική» βάση:

«Δεν χαρακτηρίζουν τα «τριήμερα» το μέσο Έλληνα πολίτη. Ενας δημόσιος υπάλληλος που παίρνει 1200 ευρώ το μήνα, δεν θα δώσει 500 ευρώ, το λιγότερο, για ένα τριήμερο.

Με τι λεφτά θα ζήσει μετά; Αυτά δεν γίνονται. Δεν σημαίνει, ότι ο Έλληνας περνάει γενικά καλά, επειδή κάποιοι λίγοι πηγαίνουν στα τριήμερα.

Σε γενικές γραμμές στο πρώτο δεκαήμερο του μήνα, τα χρήματα του μισθού και της σύνταξης τελειώνουν. Πήγαινε και δες με τι αυτοκίνητα κινούνται όσοι πάνε χιονοδρομικά:

Πόρσε Καγιέν, τζίπ Μερσέσντες, Μπεμβέ και τέτοια. Ο μέσος Έλληνας δεν πάει, δεν μπορεί, με τα τρόφιμα να έχουν διπλασιάσει τιμές σε τρείς μήνες.

Ο Έλληνας έχει τον αρμόδιο Υπουργό Άδωνη Γεωργιάδη να προτείνει στους αρτοποιούς με τους οποίους συναντήθηκε στην Τρίτη, να φτιάχνουν ψωμί με κατώτερης ποιότητας άλευρα για να … είναι φθηνότερo.

Υποβαθμίζουν την ζωή μας ακόμη περισσότερο. Τα τριήμερα μας μαράνανε;».