Πότε μπαίνει μία τελεία στα όρια της προσωπικής σου έκπτωσης ειδικά εάν φέρεις το όνομα Σημίτης, Βενιζέλος, Παπανδρέου;
Δεν μπορεί να υπάρξει καλύτερη αποτύπωση της απώλειας κάθε αίσθησης προσωπικής και πολιτικής αξιοπρέπειας από την υπόκλιση των τριών στον ηγέτη Νίκο Ανδρουλάκη.
Αλήθεια έως που μπορεί να φθάσει ο πολιτικός τυχοδιωκτισμός;
Πότε μπαίνει μία τελεία στα όρια της προσωπικής σου έκπτωσης ειδικά εάν φέρεις το όνομα Σημίτης, Βενιζέλος, Παπανδρέου;
Δεν υπάρχει πιο σύντομη και πιο αποτελεσματική οδός να τσαλακώσεις και να πετάξεις στα σκουπίδια ολόκληρο πολιτικό βίο από το να υποκλίνεσαι στον ηγέτη Ανδρουλάκη ή να παρακολουθείς τις ομιλίες του με το άλλοθι της εσωκομματικής δημοκρατίας.
Πως είναι δυνατόν ο καθηγητής Βενιζέλος, ο καθηγητής Σημίτης και ο Παπανδρέου να έχουν φυσική παρουσία σε ομιλία του Ανδρουλάκη;
Ποιος τους εξαναγκάζει να λαμβάνουν μέρος σε μία τόσο οδυνηρή τελετουργία προσωπικής και πολιτικής απαξίωσης;
Μήπως τελικά κι αυτοί οι 3 δεν υπήρξαν τίποτε παραπάνω από ηγέτες που υπάκουαν σε κελεύσματα τηλευποβολέων;
Οχι σ΄αυτή τη φωτογραφία δεν υπάρχει καμία λογική, καμία αισθητική, απουσιάζουν ο αυτοσεβασμός και η αξιοπρέπεια.
Πως μπορούν οι 3 πρώην να το κάνουν στον εαυτό τους όλο αυτό;
Πως διέφυγε της προσοχής μας το γεγονός ότι ακόμη και οι 3 τους μπορεί να υπήρξαν τόσο άδεια κοστούμια-όπως τη νύχτα των Ιμίων-όσο και ο σημερινός ρολίστας Ανδρουλάκης.