Στα χαρτιά, η Κάμαλα Χάρις είναι μια σταθερή επιλογή, με αναμφισβήτητα καλύτερα προσόντα από οποιονδήποτε επερχόμενο πρόεδρο μετά τον Τζορτζ Μπους.
Έχει διατελέσει τόσο γενική εισαγγελέας όσο και γερουσιαστής της πολυπληθέστερης πολιτείας του έθνους, της Καλιφόρνιας- έχει διατελέσει μέλος της Επιτροπής Πληροφοριών και της Επιτροπής Δικαιοσύνης της Γερουσίας.
Ως αντιπρόεδρος, προήδρευσε της Γερουσίας για τέσσερα χρόνια, προωθώντας σημαντικούς νόμους όπως ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού, και έχει συναντηθεί με περισσότερους από 150 παγκόσμιους ηγέτες.
Η Χάρις είναι, ωστόσο, η πρώτη υποψήφια των Δημοκρατικών για την προεδρία εδώ και 50 χρόνια που επιλέχθηκε εκτός του συνήθους συστήματος των προκριματικών εκλογών, λόγω της αιφνίδιας απόφασης του Τζο Μπάιντεν να εγκαταλείψει.
Και, φυσικά, αν κερδίσει τις εκλογές στις 5 Νοεμβρίου, θα είναι η πρώτη γυναίκα, η πρώτη μαύρη γυναίκα και η πρώτη Αμερικανίδα από την Ασία που θα είναι πρόεδρος των ΗΠΑ – όπως και σε τόσους άλλους ρόλους που έχει αναλάβει στο παρελθόν.
Πού μεγάλωσε η Κάμαλα Χάρις;
Η Χάρις γεννήθηκε στο Όκλαντ της Καλιφόρνια τον Οκτώβριο του 1964. Η ινδικής καταγωγής μητέρα της, Shyamala Gopalan, ήταν ερευνήτρια για τον καρκίνο του μαστού στο Μπέρκλεϊ του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας- ο πατέρας της, Ντόναλντ Χάρις, είναι διακεκριμένος μαρξιστής οικονομολόγος από την Τζαμάικα.
Και οι δύο ήταν ακτιβιστές για τα πολιτικά δικαιώματα: γνωρίστηκαν στη σημαίνουσα Αφροαμερικανική Ένωση του Όκλαντ και πήραν την Καμάλα σε διαμαρτυρίες από μικρή ηλικία.
Χώρισαν όταν ήταν πέντε ετών και μεγάλωσε σε μεγάλο βαθμό από τη μητέρα της, η οποία βύθισε την ίδια και την αδελφή της στη μαύρη κουλτούρα του Όκλαντ, πηγαίνοντάς τις σε μια εκκλησία των Βαπτιστών καθώς και σε έναν ινδουιστικό ναό.
Η Κάμαλα (στο κέντρο), τραβηγμένη το 1986, όταν ήταν φοιτήτρια στο Πανεπιστήμιο Howard. Πηγή: BBC
Η Χάρις μεταφέρθηκε με λεωφορείο από την κατά κύριο λόγο μαύρη γειτονιά της σε ένα κατά πλειοψηφία λευκό σχολείο σε μια πλούσια περιοχή του Μπέρκλεϊ, στο πλαίσιο ενός αμφιλεγόμενου σχεδίου για την άρση του κοινωνικού διαχωρισμού.
Μετά το λύκειο, γράφτηκε στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ στην Ουάσιγκτον, ένα από τα προπύργια της πολιτικής και πολιτιστικής ζωής των μαύρων Αμερικανών. Σπούδασε πολιτικές επιστήμες και οικονομικά, προτού παρακολουθήσει νομική σχολή στην Καλιφόρνια.
Τι πέτυχε στη νομική της καριέρα;
Το 1990, η Χάρις πήρε δουλειά στο γραφείο του εισαγγελέα της κομητείας Alameda- ειδικεύτηκε στη δίωξη σεξουαλικών εγκλημάτων. Το 2003, σε ηλικία 39 ετών, εξελέγη εισαγγελέας του Σαν Φρανσίσκο. Οκτώ χρόνια αργότερα, έγινε γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας.
Το να υπηρετεί ως εισαγγελέας ήταν αμφιλεγόμενο στο περιβάλλον της, επειδή το σύστημα ποινικής δικαιοσύνης θεωρούνταν καταπιεστικό για τους Αφροαμερικανούς. Η Χάρις αναφέρει στα απομνημονεύματά της, «The Truths We Hold», ότι πιστεύει ότι το σύστημα είναι «σπασμένο», αλλά ήθελε να βρεθεί «στην άλλη πλευρά» για να επιφέρει αλλαγές.
Ήταν μια «προοδευτική» εισαγγελέας που αντιτάχθηκε στη θανατική ποινή και δρομολόγησε πρωτοβουλίες επανένταξης για τη μείωση των υποτροπών, αλλά δεν φοβήθηκε επίσης να είναι «σκληρή στο έγκλημα». Ως γενική εισαγγελέας της Καλιφόρνιας, τριπλασίασε τον αριθμό των κακοποιών που στέλνονταν στις κρατικές φυλακές.
Η νύχτα που κέρδισε ο Τραμπ ήταν η πιο σπουδαία για την Κάμαλα Χάρις
Η Harris λέγεται ότι είναι εξαιρετική δικτυωτής και έχει πολλούς συμμάχους με επιρροή.
Υπήρξε πρώιμη υποστηρίκτρια του Μπαράκ Ομπάμα και είναι καλή φίλη με τον Γκάβιν Νιούσομ, κυβερνήτη της Καλιφόρνιας. Είναι επίσης μια τρομερή προεκλογίστρια: κέρδισε τη Λορέτα Σάντσεζ, μια βουλευτή 20 ετών, για το χρίσμα των Δημοκρατικών στη Γερουσία το 2016- κέρδισε την έδρα τη νύχτα που ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε την προεδρία.
Με το ζεύγος Ομπάμα
Στην Επιτροπή Δικαιοσύνης της Γερουσίας, έγινε γνωστή για τα καψώνια που έκανε σε αξιωματούχους του Τραμπ και υποψήφιους για το Ανώτατο Δικαστήριο: «Μπορείτε να σκεφτείτε κανέναν νόμο που να δίνει στην κυβέρνηση την εξουσία να λαμβάνει αποφάσεις για το ανδρικό σώμα;» ρώτησε τον συντηρητικό δικαστή Μπρετ Κάβανο, προς σαφή δυσφορία του.
Οι εμφανίσεις της εδραίωσαν τη θέση της ως ανερχόμενο αστέρι του Δημοκρατικού Κόμματος- πριν από λίγο καιρό την αναδείκνυαν ως πιθανή υποψήφια για τις προεδρικές εκλογές που θα αναμετρηθεί με τον Τραμπ το 2020.
Γιατί απέτυχε η πρώτη της προεδρική υποψηφιότητα;
Ξεκίνησε καλά, με μια συγκέντρωση 20.000 ατόμων στο Όκλαντ τον Ιανουάριο του 2019, και ξεπέρασε τον Τζο Μπάιντεν στο πρώτο ντιμπέιτ των υποψηφίων τον Ιούνιο. Αλλά δεν κατάφερε να αξιοποιήσει την πρώιμη δυναμική της, εγκαταλείποντας την κούρσα τον Δεκέμβριο, πριν αρχίσουν οι προκριματικές ψηφοφορίες. Οι ειδήμονες συμφώνησαν ότι απέτυχε να αρθρώσει ένα σαφές αφήγημα και ότι, προσπαθώντας να απευθυνθεί τόσο στους μετριοπαθείς όσο και στους προοδευτικούς στο κόμμα της, δεν ικανοποίησε κανέναν από τους δύο.
Παρόλα αυτά, ο Μπάιντεν την επέλεξε τον Αύγουστο του 2020 να είναι η υποψήφια σύντροφός του για την προεδρία- οι Ρεπουμπλικάνοι επικριτές της συχνά την περιφρονούν περιγράφοντάς την ως «πρόσληψη ποικιλομορφίας», επειδή η απόφαση ήρθε στο αποκορύφωμα του κινήματος Black Lives Matter.
Πώς τα πήγε ως αντιπρόεδρος;
Η αρχή της ήταν δύσκολη. Ο Μπάιντεν της ανέθεσε το ακανθώδες χαρτοφυλάκιο της αντιμετώπισης των «βαθύτερων αιτιών» της παράνομης μετανάστευσης στις ΗΠΑ από την Κεντρική Αμερική – μια ασαφής εντολή που την άφησε να συνδεθεί ανεξίτηλα με την αποτυχία της κυβέρνησης να περιορίσει τη ροή μεταναστών στα σύνορα με το Μεξικό.
Στο χαμηλότερο σημείο της, το 55% των ψηφοφόρων είχε αρνητική γνώμη γι’ αυτήν- υπήρχαν μάλιστα εικασίες ότι ο Μπάιντεν θα την απέσυρε από το ψηφοδέλτιο για να βελτιώσει τις πιθανότητες επανεκλογής του.
Η πρώτη γυναίκα στην ιστορία των Ηνωμένων Πολιτειών που γίνεται Αντιπρόεδρος
Όμως η θέση της βελτιώθηκε μετά την κατάργηση του συνταγματικού δικαιώματος στην άμβλωση από το Ανώτατο Δικαστήριο το 2022: έγινε η κορυφαία φωνή του Λευκού Οίκου για την υπεράσπιση των αναπαραγωγικών δικαιωμάτων, καθώς και για τον έλεγχο της οπλοκατοχής. Αυτό την έκανε αγαπητή στη βάση των Δημοκρατικών, βοηθώντας την να φτάσει στο χρίσμα φέτος.
Οι θέσεις της για τους πολέμους σε Ουκρανία και Γάζα
Η Χάρις εξακολουθεί να θεωρείται κάτι σαν πολιτικός χαμαιλέων (κάτι που δεν βοηθήθηκε από την έφεσή της σε μάλλον δαιδαλώδεις δημόσιες δηλώσεις «σαλάτας λέξεων»).
Οι θέσεις της σχετικά με τη χρηματοδότηση της υγειονομικής περίθαλψης και τη μετανάστευση έχουν σκληρύνει σημαντικά τα τελευταία χρόνια: τώρα υποστηρίζει ένα σκληρό διακομματικό πακέτο για την ασφάλεια των συνόρων που πρότεινε ο Μπάιντεν. Αλλά όσον αφορά τα αναπαραγωγικά δικαιώματα και τον γάμο των ομοφυλοφίλων διατηρεί σαφείς φιλελεύθερες θέσεις.
Όσον αφορά την εξωτερική πολιτική, έχει ορκιστεί να υποστηρίξει την Ουκρανία έναντι της Ρωσίας «για όσο χρειαστεί». Όσον αφορά το Ισραήλ, είναι μακροχρόνια υποστηρίκτρια της λύσης των δύο κρατών και ήταν ένα από τα πρώτα μέλη της κυβέρνησης Μπάιντεν που ζήτησε «άμεση κατάπαυση του πυρός» στη Γάζα.
Μομάλα: ο συν-γονέας
Η Χάρις ήρθε για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας το 1994, όταν ο Κλιντ Ίστγουντ έχυσε πάνω της σαμπάνια στο πάρτι για τα 60ά γενέθλια του Γουίλι Μπράουν, τότε προέδρου της πολιτειακής συνέλευσης της Καλιφόρνια, με τον οποίο η Χάρις έβγαινε τότε.
Ο αρθρογράφος κουτσομπολιού της San Francisco Chronicle Herb Caen περιέγραψε τη Χάρις, που τότε ήταν 30χρονη αναπληρώτρια εισαγγελέας, ως «κάτι νέο στην ερωτική ζωή του Willie. Είναι γυναίκα, όχι κορίτσι». Χώρισαν μετά από δύο χρόνια.
Με τον σύζυγό της Douglas Emhoff, δικηγόρο στο επάγγελμα και την αδερφή της Maya. Η Καμάλα Χάρις παντρεύτηκε τον Emhoff τον Αύγουστο του 2014
Το 2013, γνώρισε τον Doug Emhoff, έναν δικηγόρο ψυχαγωγίας με έδρα το Λος Άντζελες, ο οποίος σήμερα είναι ο σύζυγός της. Τους κανόνισε ένα ραντεβού στα τυφλά ένας κοινός φίλος.
«Ένιωσα σαν να γνωριζόμασταν από πάντα», θυμάται ο Emhoff, αλλά η Harris τον προειδοποίησε ότι ήταν πολυάσχολη γυναίκα. «Δεν ήθελα να τελειώσει», είπε. «Και έτσι το επόμενο πρωί, έκανα την κίνηση να της στείλω email με τις διαθεσιμότητές μου για τους επόμενους τέσσερις μήνες, συμπεριλαμβανομένων των μεγάλων Σαββατοκύριακων».
Ένα χρόνο αργότερα, όταν ο Χάρις ήταν 49 ετών, παντρεύτηκαν. Ο Harris έγινε μητριά (ή «Momala») του γιου του Cole, 30 ετών, και της κόρης του Ella, 25 ετών. Όταν ο J.D. Vance, ο υποψήφιος σύντροφος του Trump, παραπονέθηκε ότι οι Δημοκρατικοί ηγούνται από «ένα μάτσο άτεκνες κυρίες γάτες», η πρώτη σύζυγος του Emhoff, η Kerstin, ανταπάντησε ότι η Χάρις ήταν ένας εξαιρετικός «συν-γονέας» για τα παιδιά της: «τρυφερή, περιποιητική, έντονα προστατευτική και πάντα παρούσα».
