Σε ένα απομακρυσμένο χωριό της Ισπανίας, ο αρχαίος κόσμος συναντά τον σύγχρονο.
Δύο κτίρια, εμπνευσμένα από τον Παρθενώνα, στέκονται περήφανα σε δύο διαφορετικές περιοχές της χώρας, μεταφέροντας στους επισκέπτες τη διαχρονική γοητεία της κλασικής αρχιτεκτονικής.
Το ένα, η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Καντάμπρια, χτίστηκε τον 19ο αιώνα, αντιπροσωπεύοντας το κύμα του νεοκλασικισμού που άνθισε στην Ευρώπη.
Το άλλο, ο «οικολογικός Παρθενώνας» στο Don Benito, κατασκευάστηκε με υλικά ανακύκλωσης, συμβολίζοντας την αρμονία μεταξύ παράδοσης και οικολογικής συνείδησης.
Και τα δύο κτίρια φέρουν την ίδια αρχιτεκτονική μορφή, αλλά εξυπηρετούν διαφορετικούς στόχους: ο ένας είναι θρησκευτικός χώρος, ο άλλος, μνημείο στην ανακύκλωση και πολιτιστικό κέντρο.
Συγκεκριμένα, στη χώρα της ιβηρικής υπάρχουν δύο κτίρια που είναι ρέπλικες του Παρθενώνα, το ένα στην Καντάμπρια και το άλλο στην Εστρεμαδούρα.
Το πρώτο είναι η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στο Las Fraguas, Καντάμπρια, γνωστή ως «Παρθενώνας της Καντάμπρια».
Κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα (1890) και ολοκληρώθηκε το 1917. Η αρχιτεκτονική του βασίζεται στις κλασικές γραμμές του Παρθενώνα, αν και πρόκειται για χριστιανική εκκλησία που εξακολουθεί να λειτουργεί. Το κτίριο δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία των Δούκων του Santo Mauro και αποτελεί σημαντικό νεοκλασικό μνημείο της περιοχής.
Το δεύτερο κτίριο είναι ο «οικολογικός Παρθενώνας» του Don Benito στην Εξτρεμαδούρα. Αυτό το ιδιαίτερο κτίσμα κατασκευάστηκε εξ ολοκλήρου από ανακυκλωμένα υλικά, όπως σωλήνες άρδευσης, και θεωρείται μνημείο στην ανακύκλωση και την οικολογία. Παρά τη χρήση των ασυνήθιστων υλικών, η δομή του μιμείται τον Παρθενώνα, κυρίως στις στήλες, οι οποίες ακολουθούν το δωρικό στυλ. Το κτίριο χρησιμοποιείται επίσης για θεατρικές παραστάσεις και εκδηλώσεις της τοπικής κοινότητας.
Η απόφαση να μιμηθούν τον Παρθενώνα στο Don Benito φαίνεται να σχετίζεται με την επιθυμία να δημιουργηθεί ένα μνημείο που να συνδυάζει την αρχαία κλασική αρχιτεκτονική με τις σύγχρονες οικολογικές αξίες. Ο Παρθενώνας θεωρείται σύμβολο της κλασικής αρχαιότητας και της πολιτιστικής κληρονομιάς, ενώ η εκδοχή του Don Benito χρησιμοποίησε ανακυκλωμένα υλικά για να αναδείξει την αξία της βιωσιμότητας και της οικολογικής συνείδησης.
Η χρήση υλικών όπως σωλήνες άρδευσης, αντί για μάρμαρο, αντιπροσωπεύει μια οικολογική προσέγγιση που δείχνει πώς μπορούν να δημιουργηθούν μεγάλα μνημεία με σεβασμό στο περιβάλλον. Επιπλέον, ο «οικολογικός Παρθενώνας» λειτουργεί ως χώρος για πολιτιστικές δραστηριότητες, προωθώντας τις τοπικές παραδόσεις και τέχνες, προσδίδοντας του έναν σύγχρονο ρόλο σε μια κλασική μορφή.
Αυτές οι ρέπλικες του Παρθενώνα δείχνουν τον ισχυρό αντίκτυπο που είχε η ελληνική κλασική αρχιτεκτονική στον δυτικό κόσμο, ακόμα και σε περιοχές μακριά από την Ελλάδα, όπως η Ισπανία, όπου τα νεοκλασικά αυτά κτίρια συνδυάζουν την αισθητική του αρχαίου κόσμου με τις σύγχρονες ανάγκες και παραδόσεις.
Να σημειωθεί πάντως ότι τα δύο κτίρια στην Ισπανία που μιμούνται τον Παρθενώνα δεν έχουν τις ακριβείς διαστάσεις του αυθεντικού Παρθενώνα. Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Καντάμπρια είναι σημαντικά μικρότερη από τον Παρθενώνα, αλλά ακολουθεί την κλασική δωρική αρχιτεκτονική στα κύρια χαρακτηριστικά της, όπως οι στήλες και η συμμετρία.
Ο «οικολογικός Παρθενώνας» στο Don Benito έχει ακόμα πιο διαφορετικές διαστάσεις, καθώς κατασκευάστηκε από ανακυκλωμένα υλικά και στήλες φτιαγμένες από σωλήνες άρδευσης. Η αρχιτεκτονική του αναπαράγει το στυλ του Παρθενώνα, αλλά οι διαστάσεις και τα υλικά του διαφέρουν αρκετά, προσαρμοσμένα στη φιλοσοφία της βιωσιμότητας και της ανακύκλωσης.
