Παρατηρώντας την απαισιοδοξία που έχουν πολλοί Έλληνες, καθώς είναι προφανές πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι πρωθυπουργός για μια ακόμα τετραετία, θα ήθελα να επισημάνω τα θετικά σημεία της εκλογής Μητσοτάκη και να στείλω ένα μήνυμα αισιοδοξίας στην ελληνική κοινωνία.
Έχουμε ήδη επιβιώσει -όσοι είμαστε ακόμα ζωντανοί- από μια τετραετία επιτελικού κράτους Μητσοτάκη.
Αν επιβιώσουμε και από δεύτερο επιτελικό κράτος Μητσοτάκη, θα ζήσουμε 200 χρόνια.
Θα ζούμε πιο πολύ και από τους Ικαριώτες.
Βέβαια, στα χρόνια που ζούμε, ο θάνατος δεν μοιάζει πια και πολύ κακό ενδεχόμενο.
Δηλαδή, κάποτε πέθαινε ο άλλος και έπεφτε θρήνος και πένθος.
Τώρα πεθαίνει κάποιος και δεν στενοχωριέσαι γιατί σκέφτεσαι πως γλίτωσε. Τον ζηλεύεις και λίγο.
Αυτό που δεν έχουν καταλάβει πολλοί Έλληνες είναι πως η ζωή στην Ελλάδα σε σκληραγωγεί και σε γεμίζει εφόδια.
Γιατί νομίζετε πως μεγαλουργούν οι Έλληνες που φεύγουν στο εξωτερικό;
Καλά, δεν μεγαλουργούν όλοι -κάποιοι κάνουν καριέρα στη λάντζα στη Γερμανία και στο Βέλγιο-, αλλά οπωσδήποτε πολλοί τα καταφέρνουν.
Γιατί τα καταφέρνουν;
Τα καταφέρνουν γιατί η ζωή στην Ελλάδα είναι σαν διαβολοβδομάδα στα ΟΥΚ.
Από τις πολλές ταλαιπωρίες, στο τέλος έχεις παραισθήσεις.
Δεν τα καταφέρνουν όλοι οι υποψήφιοι να γίνουν βατραχάνθρωποι αλλά όσοι τα καταφέρουν, είναι μετά ικανοί να επιβιώσουν σε οποιαδήποτε κατάσταση.
Αυτό συμβαίνει και με τους Έλληνες.
Όσοι Έλληνες επιβιώσουν και από το δεύτερο επιτελικό κράτος Μητσοτάκη, θα έχουν πια υπερφυσικές δυνάμεις.
Το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη σε κάνει άνδρα -κάνει άνδρες και τις γυναίκες, αφού τους φεύγει το μoυνί-, ενώ στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν γίνει όλοι φλώροι και τζιτζιφιόγκοι.
Ας μάθουμε να βλέπουμε την θετική πλευρά των πραγμάτων και ας αγκαλιάσουμε το επιτελικό κράτος Μητσοτάκη.
Ας του δώσουμε κι ένα φιλάκι. Με γλώσσα.
