– Τι κάνεις, κυβέρνηση..; – Νεκρούς σπέρνω…
Κάποτε ο αντιπρόεδρος τού Εδεσσαϊκού επάθαινε «κοκομπλόκο» μπροστά στις κάμερες
και επιδιδόταν στην πιο ανερμάτιστη δήλωση όλων των εποχών.
Όμως, αυτός ο άνθρωπος μόνο γέλιο μάς είχε προσφέρει,
ενώ συνάμα δεν διέθετε την οποιανδήποτε θεσμική ιδιότητα
που θα επηρέαζε -πόσω μάλλον, με αρνητικό πρόσημο- τις ζωές μας.
Όταν όμως είσαι «υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ»,
όταν υποκαθιστάς -και συνεπαγωγικώς, εκπροσωπείς- τον πρωθυπουργό τής χώρας,
είναι ανεπίτρεπτο και συνιστά ύβρι να ξεστομίζεις άλλα αντί άλλων,
και να προβαίνεις -εν μέσω τού εθνικού πένθους-
σε βαυκαλιστικό απολογισμό των πεπραγμένων τής κυβέρνησης.
Ο Χρήστος Τριαντόπουλος, λοιπόν,
εκλήθη να απαντήσει σε ερώτηση για το θολό πλαίσιο,
το οποίο έως τώρα περιβάλλει τις αποζημιώσεις
που πρέπει να δοθούν στις οικογένειες των θυμάτων (αλλά και στους τραυματίες)
και απέδειξε ότι είναι άξιος υποκαταστάτης τού πολιτικού πάτρωνά του.
Σάς παραθέτω αυτολεξεί τα λεγόμενά του,
που θα σάς κάνουν να αισθανθείτε ότι μπροστά στον εν λόγω «αντ’ αυτού»
ο περιλάλητος αντιπρόεδρος τού Εδεσσαϊκού φαντάζει δεινός ρήτορας:
«Το Κράτος και όλοι οι υπεύθυνοι θα σταθούνε δίπλα στον Πολίτη.
Αυτήν τη στιγμή, αυτό που μάς ενδιαφέρει, όμως,
είναι να σταθούμε δίπλα στις οικογένειες,
να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία που έχει ξεκινήσει όλες αυτές τις ημέρες…
Σημειώνω ότι το δυσάρεστο αυτό, το τραγικό αυτό σιδηροδρομικό δυστύχημα,
ήταν ένα δυστύχημα δύο αμαξο-, δύο αμαξοστοιχιών, με είκοσι τέσσερα περίπου βαγόνια·
για να έχουμε το μέγεθος της δουλειάς που έχει γίνει αυτήν την περίοδο,
με συνολικό βάρος γύρω στις δύο χιλιάδες τόνους.
Κι αυτό που ολοκληρώνεται σήμερα, ένα έργο στο οποίο συνεργαστήκανε όλοι·
όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς, σε στενή συνεργασία με την Περιφέρεια:
(η) Πυροσβεστική, η Αστυνομία, οι εταιρείες τού Σιδηροδρόμου,
ιδιώτες, εθελοντές, πολίτες απ’ τη γύρω περιοχή που έρχονται εδώ…
Ένα έργο που ολοκληρώνεται σήμερα και τις επόμενες ημέρες φυσικά όπως σάς είπα,
και σε άλλες φορές έχουμε πράξει…
Αυτή είναι κι η κατεύθυνση του πρωθυπουργού, του Κυριάκου Μητσοτάκη, και τής “Νέας Δημοκρατίας”,
το Κράτος να είναι δίπλα στον Πολίτη.».
ΦΡΙΚΤΟ.
ΦΡΙ-ΚΤΟ.
Φ-Ρ-Ι-Κ-Τ-Ο.
Θα ήταν απολύτως γελοίο αν δεν ήταν απολύτως σοβαρό,
θα ήταν απολύτως κωμικό αν δεν ήταν απολύτως τραγικό.
Ακούς αυτές τις παραληρηματικές παρλαπίπες,
ακούς αυτό το ακατάσχετο και ακαταλαβίστικο θλιβερό λογύδριο,
και πέφτεις σε βαθιά κατάθλιψη κάνοντας τη σκέψη
ότι τέτοιου είδους άτομα διαθέτουν θέσεις εξουσίας και αποφασίζουν για τη ζωή σου.
Μιλάμε για την Απόλυτη Δυστοπία.
Μιλάμε για Εθνική Κατάντια.
Την ώρα που δεκάδες οικογένειες πενθούν και θρηνούν τούς ανθρώπους τους,
την ώρα που το Πανελλήνιο συμμετέχει με ταπεινότητα στο Πένθος και στον Θρήνο,
βγαίνει ο «αντιπρόεδρος τού Μητσοτακικού» και προβαίνει στην υπέρτατη ασέβεια
που θα μπορούσαμε συμπυκνωτικώς να την περιγράψουμε
ως «Καρικατουροποίηση τής Εθνικής Τραγωδίας»
(μόνο η ατάκα «Αυτό ακριβώς. Τίποτ’ άλλο.» έλειπε στο τέλος,
ώστε να έμπαινε και η ταφόπλακα στη θανούσα Πολιτική Σοβαρότητα).
…
Συνελόντι ειπείν,
η Ελλάδα βιώνει τη μακάβρια διασκευή πασίγνωστης γνωστής λαϊκής ρήσης:
– Τι κάνεις, Κυβέρνηση..;
– Νεκρούς σπέρνω…
Και το ακόμη τραγικότερο κι από την ίδια την τραγωδία των Τεμπών,
είναι ότι υπάρχουν αμετανόητοι πολίτες που παραμένουν χειροκροτητές.
Παραμένουν χειροκροτητές,
μέχρι που κάποτε ο Άδικος Θάνατος θα χτυπήσει και τη δική τους πόρτα,
μέχρι κάποτε που θα έρθει κι η δική τους ώρα
να γίνουν τα θύματα ενός αναίσχυντου οπορτουνισμού που μέχρι πρότινος δοξάζανε,
μέχρι που κάποτε θα τούς τιμωρήσει η «Τραγική Ειρωνεία».
Τότε θα συνειδητοποιήσουν και θα καταλάβουν το έγκλημα που διαπράττουν σήμερα.
Αλλά τότε, ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ.
μ.Γ.
